Gimnastyka sportowa jest jedną z najstarszych dyscyplin w programie letnich Igrzysk Olimpijskich. Jej początki sięgają starożytności – Grecy skomplikowane ewolucje gimnastyczne łączyli z dążeniem do harmonii pomiędzy ciałem a umysłem. Równowaga intelektualno-fizyczna pozostaje podstawowym założeniem tej dyscypliny sportowej aż po dziś dzień.
Współczesna gimnastyka sportowa zaczęła kształtować się jednak dopiero w połowie XVIII wieku. Przełomowym wydarzeniem było założenie Międzynarodowej Federacji Gimnastycznej (FIG) w 1881 roku. Do startu w Igrzyskach Olimpijskich kobiety dopuszczono dopiero w 1928 roku, a zatem pół wieku później niż mężczyzn. Na udział kobiet w mistrzostwach świata organizowanych przez FIG zezwolono niedługo później – w 1934 roku. Już podczas pierwszych zawodów Polki odniosły znaczący sukces, zdobywając brązowy medal w konkurencji drużynowej.
Ćwiczenia wolne

Plansza ćwiczeń wolnych ma wymiary 12 x 12 metrów oraz dodatkowo 1 metr z każdej strony na pole bezpieczeństwa. Jest sprężysta i pokryta amortyzującą wykładziną. Ćwiczenia na tym przyrządzie charakteryzują się szybkością, skocznością i gibkością. Ćwiczenia kobiet wykonywane są do muzyki i zawierają elementy choreografii, przez co tworzą wspaniałe widowisko artystyczne.

Skok

Zawodniczki skaczą przez stół do skoku (dawniej koń). Aktualnie przyrząd przez który skaczą gimnastyczki jest długi na 120 cm i szeroki na 95 cm. Jego wysokość to 135 cm. Zawodniczka może wziąć maksymalnie 25 metrów rozbiegu po czym odbijają się w odskoczni przeskoczyć przyrząd wykonując obroty i salta. Ćwiczenia na tym przyrządzie są najkrótsze, ale również bardzo widowiskowe.

Poręcze

Wysokość 195 cm. To dwie równoległe żerdzie na których gimnastycy wykonując ćwiczenia zamachowe i siłowe. Widowiskowe salta z różnych częściach przyrządu wymagają do zawodników siły, dynamizmu oraz wyczucia balansu.

Równoważnia

Wysokość 1,25 m, długość 5 metrów, a szerokość zaledwie 10 cm. Przyrząd wymagający ogromnej precyzji i gracji. Gimnastyczki w czasie ćwiczenia wykonują elementy akrobatyczne, skoki, obroty, elementy równoważne, również w siadzie i w leżeniu. To połączenie elegancji, rytmu, gibkości oraz równowagi. Zeskoki wykonywane na koniec ćwiczenia są często również bardzo widowiskowe.