Gimnastyka Sportowa Kobiet

O dyscyplinie

Historia dyscypliny

Gimnastyka sportowa jest jedną z najstarszych oraz jedną z najbardziej widowiskowych dyscyplin sportu w programie letnich Igrzysk Olimpijskich (IO). Ponad dwa tysiące lat temu w starożytnej Grecji zajęcia gimnastyczne były centrum kulturalnego ożywienia. Mężczyźni oprócz wykonywania skomplikowanych ewolucji gimnastycznych dążyli do zrozumienia sztuki, muzyki oraz filozofii. Grecy wierzyli w równowagę pomiędzy umysłem a ciałem, której osiągnięcie było możliwe jedynie poprzez połączenie ćwiczeń fizycznych oraz aktywności intelektualnej. Dzisiaj gimnastyka sportowa jest zręcznym połączeniem sportu i sztuki, ale główna idea do dziś pozostała niezmienna. Współczesna gimnastyka sportowa wywodzi się z XIX wieku. W 1881 roku powstała Międzynarodowa Federacja Gimnastyczna (FIG), która zajęła się propagowaniem tej dyscypliny. W 1886 gimnastyka sportowa znalazła się wśród sportów olimpijskich nowożytnych Igrzysk, a w 1903 roku w belgijskim mieście Anvers odbyły się pierwsze gimnastyczne mistrzostwa świata nazwane jako 1-szy Turniej Gimnastyczny.
Niegdyś gimnastykę sportową uprawiali wyłącznie mężczyźni. Pierwszy start kobiet w tej dyscyplinie na Igrzyskach Olimpijskich nastąpił dopiero w 1928 roku w Amsterdamie. Obecnie w zawodach gimnastycznych startują zarówno kobiety, jak i mężczyźni, chociaż liczba konkurencji dla zawodników obu płci jest zróżnicowana. Gimnastycy swoje umiejętności prezentują na sześciu przyrządach: plansza ćwiczeń wolnych, koń z łękami, kółka, skok przez stół gimnastyczny, poręcze symetryczne, oraz drążek. Kobiety natomiast występują na czterech przyrządach gimnastycznych i są to: skok przez stół gimnastyczny, poręcze asymetryczne, równoważnia, plansza ćwiczeń wolnych.
Konkurencje

Ćwiczenia wolne

Plansza ćwiczeń wolnych ma wymiary 12 x 12 metrów oraz dodatkowo 1 metr z każdej strony na pole bezpieczeństwa. Jest sprężysta i pokryta amortyzującą wykładziną. Ćwiczenia na tym przyrządzie charakteryzują się szybkością, skocznością i gibkością. Każdy kobiet wykonywane są do muzyki i zawierają elementy choreografii, przez co tworzą wspaniałe widowisko artystyczne.

Skok

Zawodniczki skaczą przez stół do skoku (dawniej koń). Aktualnie przyrząd przez który skaczą gimnastyczki jest długi na 120 cm i szeroki na 95 cm. Jego wysokość to 135 cm. Zawodniczka może wziąć maksymalnie 25 metrów rozbiegu po czym odbijają się w odskoczni przeskoczyć przyrząd wykonując obroty i salta. Ćwiczenia na tym przyrządzie są najkrótsze, ale również bardzo widowiskowe.

Poręcze

Wysokość 195 cm. To dwie równoległe żerdzie na których gimnastycy wykonując ćwiczenia zamachowe i siłowe. Widowiskowe salta z różnych częściach przyrządu wymagają do zawodników siły, dynamizmu oraz wyczucia balansu.

Równoważnia

Wysokość 1,25 m, długość 5 metrów, a szerokość zaledwie 10 cm. Przyrząd wymagający ogromnej precyzji i gracji. Gimnastyczki w czasie ćwiczenia wykonują elementy akrobatyczne, skoki, obroty, elementy równoważne, również w siadzie i w leżeniu. To połączenie elegancji, rytmu, gibkości oraz równowagi. Zeskoki wykonywane na koniec ćwiczenia są często również bardzo widowiskowe.




Polski Związek Gimnastyczny jest stowarzyszeniem zrzeszającym kluby gimnastyczne w Polsce. Jest to organizacja no-profit zarządzającą dyscyplinami gimnastycznymi na terenie Polski. Jesteśmy członkami Międzynarodowej Federacji Gimnastycznej (FIG), Europejskiej Unii Gimnastycznej (UEG) oraz Polskiego Komitetu Olimpijskiego (PKOl):